İletinin tümünü aşağıya alıyoruz: Biz öğretmendik, elimizden yağlık(mendil) eksik olmazdı, Hasta olanın burnunu, ağlayanın gözünü silerdik. derdi. Garip babasıydı.
Merhaba,
İsmim, Ömer Karataş. Çorum İlköğretmen Okulu sanırım 59-60 mezunu Osman Karataş’ın oğluyum. Tesadüfen web sitenize rastladım ve albümde babamın da resmini seçebildim. Oldukça sevindim ve duygulandım.
Babam okuldan, öğretmenlerinden, yurt hayatından çok bahsetti bize. Son zamanlarda birkaç arkadaşları ile temas halinde idi, saatlerce telefonda konuşurlar mutlu olurlardı.
Babam Kırşehir Çiçekdağı’nın Hacıduraklı Köyünde 14 yıl, Yozgat Yerköy’de ise 15 yıl öğretmenlik yaptı ve emekli oldu. Sevilen, saygı duyulan, sohbetine icap edilen bir şahıstı. Yılın öğretmenliği unvanlarını aldı. Yardımı ve ikramı çok severdi, bize de sevdirirdi. 19 Aralık 2022’de vefat etti.
“Biz öğretmendik, elimizden yağlık (mendil) eksik olmazdı, hasta olanın burnunu, ağlayanın gözünü silerdik” derdi. Garip babasıydı.
Saygılarımla…
Onu tanımadım. Tanımama da gerek olmadığını oğlunun iletisinden anladım. O, bir çoğumuz gibi okulumuzun yetiştirdiği seçkin bir öğretmen olarak yaşamış. Anısı kalmış bizlere…
Mekanı cennet olsun.
Ömer Karataş gibi duygulu, baba dostlarına düşkün bir evlat yetiştiren Osman Karataş Öğretmene rahmet olsun.
Allah gani gani rahmet eylesin ve mekanı cennet olsun. Cenab-ı Hak yakınlarına sabrı Cemil versin.
Işıklar içinde uyusun.